Ο μεγάλος Guillermo Vargas πεθαίνει.
...και καθώς πεθαίνει...
...φοβάται.
Φοβάται ότι δε θα τη γλυτώσει τόσο φθηνά όσο νόμιζε.
Ποτέ δεν ξέχασε το έγκλημά του.
Μπορεί κάποτε να είχε πείσει τον εαυτό του ότι το έκανε για να αφυπνίσει συνειδήσεις, ξέρει όμως ότι αυτή ήταν η κίνηση που τον έκανε διάσημο...και διαβόητο.
Τώρα, εδώ, στην άκρη του Φωτεινού Τούνελ, στην αρχή του Μεγάλου Ταξιδιού, προσεύχεται. Προσεύχεται για συγχώρεση...
Ο αδαής...
Τετέλεσται.-
Ξυπνά...
Ανοίγει αργά τα μάτια του.
Βρίσκεται στη μέση ενός φωτεινού κύκλου. Από κει και πέρα το απόλυτο σκοτάδι.
Πονάει τρομερά...
Κοιτάζει προς τα πάνω. Αλυσίδες κρέμονται από ένα αόρατο ταβάνι. Σε δύο απ' αυτές είναι δεμένα τα χέρια του.
Κάτω, τα πόδια του, κι αυτά δεμένα σε αλυσίδες, δεν αγγίζουν το αόρατο πάτωμα.
Αιωρείται...
Τινάζεται. Προσπαθεί να ξεφύγει. Άδικος κόπος.
Ένας λυγμός του ξεφεύγει.
Όχι...ονειρεύεται. Πρέπει να ονειρεύεται. Δεν υπάχει ζωή μετά θάνατον. Δεν υπάρχει κόλαση...
Κάτι ακούγεται...
Ένα βογγητό...
Κοιτάζει αριστερά του. Ένα σώμα κρέμεται σε διπλανές αλυσίδες. Το κεφάλι ακουμπάει στο στήθος. Στο φως μπροστά στο σώμα, μια λίμνη αίματος...
Το κεφάλι κινείται. Αργά, σηκώνεται και γυρίζει προς το μέρος του. Ο Vargas κοιτάζει με αγωνία. Κάτι δεν πάει καλά εδώ...
Τώρα είναι πρόσωπο με πρόσωπο. Μόνο που...ο άλλος δεν έχει πρόσωπο. Μια μεγάλη κηλίδα αίματος πήζει στη μέση του κεφαλιού και από παντού πετάγονται σπασμένα κόκκαλα. Ένα μοναδικό μάτι τον κοτάζει, απελπισμένο...και δίπλα στο σώμα, ακουμπισμένο σε κάποιον αόρατο τοίχο, ένα τεράστιο σφυρί...
...ουρλιάζει...
Σαν απάντηση, ακούγονται βήματα. Κάποιος πλησιάζει από το...πουθενά.
...και κάτι άλλο...
...γρύλλισμα...
Μια ογκώδης ανδρική φιγούρα εμφανίζεται μπροστά του. Ολόγυμνη. Μόνο το κεφάλι είναι καλλυμένο με μια δερμάτινη μάσκα. Τρύπες υπάρχουν στο ύψος του στόματος και των ματιών...των γκρίζων ματιών.
Πίσω από τον άνδρα εμφανίζεται κάτι μικρόσωμο και καφετί. Ένας σκύλος.
Ή μάλλον όχι "ένας σκύλος". Ο Σκύλος. Ο ψωριάρης ο ίδιος...αυτοπροσώπως...
Αλοίμονο...
Ο άνδρας σκύβει και χαϊδεύει το σκύλο. Του μιλάει με συριστική φωνή. Ο σκύλος κοιτάζει τον Vargas. Τον κοιτάζει με απύθμενο μίσος και δείχνει τα δόντια του γρυλλίζοντας. Σάλια στάζουν από τις άκρες των χειλιών του...
Ο άνδρας σηκώνεται. Πλησιάζει τον Vargas τόσο κοντά που νιώθει την απαίσια καυτή ανάσα του. Μία διχαλωτή γλώσσα πετάγεται από το σκοτεινό στόμα και τον γλείφει λάγνα, από το σαγόνι μέχρι τα αυτί του...
"Για πάντα" του ψιθυρίζει και απομακρύνεται γελώντας δυνατά, με απερίγραπτο σαρκασμό.
...και τώρα οι δύο τους...
Ο σκύλος γλείφεται. Πλησιάζει...
Ο Vargas κοιτάζει με τρόμο.
...και αρχίζει να τον τρώει. Κανονικά.
Ξεκίνησε από τα δάχτυλα των ποδιών και ανέβαινε...
Σ' ολο αυτό το διάστημα ο Vargas χτυπιόταν σα μανιασμένος. Ωμός πόνος τον κατέκλυζε με κάθε δαγκωνιά. Οι κραυγές του τρομάζαν και αυτόν τον ίδιο.
Ο σκύλος έφτασε μασουλώντας μέχρι τα γόνατα του και σταμάτησε.
Ο Vargas τον κοίταξε με μάτια τρελού. Είδε μίσος...και πείνα ακόρεστη...
Ο σκύλος πήγε στην άκρη του φωτεινού κύκλου και ξάπλωσε. Καθάρισε το αίμα από τα χείλη του και συνέχισε να κοιτάζει το θύμα του.
Ο Vargas κοίταξε τα πόδια του. Μέσα από τη θολούρα των δακρύων είδε μόνο κόκκαλα και ξεσκισμένες σάρκες.
Καθώς περιμένει στάζοντας αίμα...
...ελπίζει το μαρτύριο του να 'χει τελειώσει.
Μάταια, φυσικά...
Ένιωσε μια αλλαγή.
Κοίταξε τα πόδια του.
Τα είδε να ανασυντίθενται. Νέα σάρκα δημιουργήθηκε γύρω από τα λευκά κόκκαλα και τα κάλυψε. Σύντομα, δεν υπήρχε ίχνος του προηγούμενου μαρτυρίου.
Κοίταξε τρομαγμένος το σκύλο. Αυτός, κούνησε την ουρά του χαρωπά και σηκώθηκε.
Πλησίασε...
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ...
(Αφιερωμένο στον καλλιτέχνη-φονιά)
Υ.Γ. 1. Συγγνώμη παίδες, αλλά άργησα στο ραντεβού με τον ψυχίατρό μου. Φεύγω...
Kleine Wolke, σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση και ελπίζω να ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες σου...
Luthien...ξέρεις...μια ιστοριούλα με το ανάλογο soundtrack...
Υ.Γ. 2. Τα κομμάτια είναι:
a. Paradise Lost: As I Die
b. Cannibal Corpse: Hammer Smashed Face
c. Slipknot: Wait And Bleed
Καλή διασκέδαση &
Καλό Πάσχα!!!!!!!!
22 σχόλια:
Σοϊ παει το βασιλειο..
Εγραψε η Καρυατιδα σπλατερακι, εγραψες κι εσυ. Μονο μην μεινω μονη μου μαζι σας σε κανα χωριο, θα σκιαχτώ ;Ρ
Είσαι καλός... Είσαι πολύ καλός...
Βασικά με ανατρίχιασες! Από ευχαρίστηση όμως. Θα ήθελα απίστευτα αυτά που έγραψες να βγουν τελικά αληθινά...
ΥΓ: θα προσπαθήσω να είμαι πιο συνεπής από μερικούς μερικούς... XD :Ρ
δεν ξέρω γιατί, αλλά οι πρώτες λεξεις που μου ήρθαν στο μυαλό είναι 'εκδικητικός σαδιστής'
:Ρ
το έχεις πάντως εμένα σαφώς με έπεισε! άσε που μπήκα και στη διαδικασία να σκέφτομαι ποια ήταν η δική μου χειρότερη πράξη μέχρι τώρα.. ελπίζω να βγω απο αυτήν πριν τη βρω ;)
φιλιά
:)
Αν δεν έχεις διαβάσει ήδη Graham Masterton, σπεύσε.
Και Καλό Πάσχα επίσης!
Να περασεις όμορφα αυτες τις μερες φιλε tuco!!!!!! :) Καλη ανασταση!
Φιλε πολυ ωραιο το κειμενο σου. Μπραβο!
Δυο μικρο-επισημανσουλες:
α) κατι διαδιδεται οτι δεν ειναι αληθινη ιστορια, οτι ο "καλλιτεχνης" θελησε να "αφυπνισει" το κοινο, ενω στην πραγματικοτητα ο σκυλος δεν υπεφερε και τετοια.
Ακομα κι αν ειναι αληθεια, οτι ο σκυλος δεν υπεφερε τελικα, ακομα και αν το εκανε για "αφυπνιση" οπως λεει, η πραξη και μονο αυτου του γελοίου ειναι για φτυσιμο.
β) δουλευω μαζι με 2 φιλοζωικα σωματεια στην Ελλαδα. Καθημερινα (δυστυχως ειναι κυριολεξια αυτο, δεν κανω σχημα λογου) βρισκουμε κουταβια και γατακια πεταμενα στα σκουπιδια. Προσεξε, οχι παρατημενα. Μιλαμε οτι τα κλεινουν σε πλαστικες σακκουλες και τα πετανε στον καδο.
Για να μην μιλησω για φολες και αλλα τραγικα παραδειγματα.
Το εγκλημα του "καλλιτεχνη" Βαργκας ειναι μεγαλο, αλλα αυτον δεν μπορουμε να τον πιασουμε, γιατι ειναι μακρυα.
Τον γειτονα μας που τα πεταει στον δρομο, μπορουμε να τον φτυσουμε ανετα (και να τον μυνησουμε, ο νομος ειναι με το μερος μας).
Και παλι μπραβο για την ευαισθησια σου και την ομορφη αποδοση στο κειμενο.
Η δικαιολογία του ήταν ναι...πως ήθελε να αφυπνίσει και πως ο σκύλος ήταν έτσι κι αλλιώς ετοιμοθάνατος!!!!
Μ΄έχει σοκάρει απίστευτα όλη αυτή η ιστορία μέρες τώρα!! Ότι ήθελα ήταν να πάθει το ίδιο...και να το τώρα γραμμένο εδώ!
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ για τον τρόπο που σε έκανε να νιώσεις και εκφραστείς όλο αυτό!
lee: είναι η εποχή. Την άνοιξη ξυπνάνε άγρια ένστικτα στο σόϊ μας. Να προσέχεις...:))
luthien: να 'ξερες πόσες μου το 'χουν πει αυτό...:)))
Υ.Γ. ποιους εννοείς?
deadend mind: εγώ δεν είπα ποτέ το αντίθετο...αν και θα προτιμούσα το "εκδικητικός σαδομαζοχιστής"...
όσο για τη χειρότερη πράξη σου...δε θα περάσει έτσι. Περιμένω πλήρη αναφορά στην επόμενη συνάντηση. Ίσως να μπορώ να κάνω κάτι για τη σωτηρία της ψυχής σου. Έχω καλά κονέ ;)
Φιλιά Κοριτσάκι!!!!
elemiah: τον έχω ακούσει αλλά δεν έχω διαβάσει τίποτα. Τι προτείνεις για ξεκίνημα?
Υ.Γ. σε κυνηγάει η αστυνομία?
roadartist: καλώς τηνα!!!
Καλά να περάσεις και συ Αρτιστάκι!!!
dralion:
α)έχω ακούσει την εκδοχή αυτή. Απλά με βόλευε να μην τη λάβω υπόψιν.
β)άστα φιλαράκο. Επειδή γνωρίζω τέτοια άτομα, είναι ακριβώς ο τύπος του ανθρώπου που φαντάζεσαι: δεν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο στη ζωή τους, δεν τους ενδιαφέρει κανενός είδους τέχνη, δεν έχουν πάει ποτέ στη ζωή τους 50 χιλιόμετρα παραπέρα απο 'κει που γεννήθηκαν...και ο κατάλογος δεν τελειώνει. Μόνο στοιχήματα παίζουν. Δεν αξίζει μιλάμε, ούτε το σάλιο σου να χαραμίσεις...
Σ' ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια. Τα λέμε...
ceralex: είχα κι άλλα πραγματάκια στο νοσηρό μυαλουδάκι μου, αλλά είπα να μη σας τρομάξω...:))
Πάντως, ότι έχει να κάνει με εκμετάλλευση κάποιου αδύναμου είναι αηδιαστικό και άνανδρο. Ειδικά όταν ο αδύναμος είναι κάποιο ανυπεράσπιστο ζώο...
Σ' ευχαριστώ!!!!!
...και ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ!!!!!
ΣΑΤΑΝΙΚΕ ΑΔΕΡΦΕ ΜΕ ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ ΚΙΟΛΑΑΑΑΣ???
ΟΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑΤΟ...
ΜΑΤΣ
Ναι, η Scotland Yard μαζί με το FBI μ΄έχουνε βάλει στο μάτι, ασ'τα. Ζω ένα δράμα!
Το λεπόν... έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που διάβαζα τέτοιες gorιές, αλλά ο Παρίας είναι all time classic!
Άπαιχτο λέμε! - Τον λυπήθηκα τον Vargas(ο οποίος παρεπιπτόντως πρέπει να φταρνίζεται διαρκώς τους τελευταίους μήνες).
Και επίκαιρο.
Αν και δε συμμερίζομαι την άποψη "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" (και για τον ίδιο λόγο είμαι και ενάντια στη θανατική ποινή,δεν το αναλύω τώρα) μου άρεσε τρομερά το κείμενό σου το ίδιο, ό,τι όνομα και να είχε ο πρωταγωνιστής.
Και ξέρεις τι μου θύμησε; Τα βασανιστήρια του Wulfgar από τον δαίμονα Ερτού στην Άβυσσο(του Salvatore-forgotten realms).Φαντάζομαι πως το έχεις υπόψιν σου.Αν όχι σου προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσεις(αυτό και όλα τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς).
Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ απ'όλα όμως είναι μετά από ΤΕΤΟΙΟ κείμενο το "καλό Πάσχα" στο τέλος.Μ'έστειλες,χαχα! :)
Γεια σου ρε tuco!!! :)
Καλό Πάσχα και σε σένα!
Tuco, φίλε μου, καλημέρα και "αν είσαι..." Heavy και Thrash "δε σε φοβάμαι..." :}} Kαλώς σας βρίσκω, είδα τις ευχές σου και το εκτιμώ.
Ελπίζω να πέρασες καλά, σου απαντώ (στον δικό σου τόπο) και αντεύχομαι όλα να είναι όμορφα και αναστάσιμα, όπως τα επιθυμείς (δίπλα θ΄απαντήσω γενικά προς όλους μας)!!
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!
loth: δε θυμάμαι να ήσουν ποτέ μπροστά sis...:))))
(έχω την εντύπωση ότι θα το πληρώσω ακριβά αυτό το σχόλιο)
elemiah: τυχερή...εμένα πότε θα με κυνηγήσουν, ε?
kleine wolke: δεν την ξέρω αυτή τη σειρά βιβλίων. Αν κατάλαβα καλά είναι:
συγγραφέας: Σαλβατόρε
βιβλίο: άβυσσος
σειρά: forgotten realms.
Αν κάνω λάθος, περιμένω διόρθωση γιατί ψάχνω για τέτοια πράγματα τελευταία.
ΥΓ. απ' ότι κατάλαβα από τις αντιδράσεις, μάλλον την έχουμε φάει όλοι εδώ μέσα την πετριά...και γω που νόμιζα ότι θα σοκάρω...
Γεια Χαρά K.W.!!!!!!!
surrealist: που θα πάει...θα σε τρομάξω. Όλοι έσεις οι θνητοί έχετε το αδύνατο σημείο σας :))
Τα Λέμε Surrealistάκι!!!!!!!!
Μα μας σόκαρες...! χαχα :)
Καλά κατάλαβες για τον συγγραφέα και τη σειρά αλλά το βιβλίο λέγεται ..χμμ δε θυμάμαι(το έχω δανείσει κιόλας και δεν μπορώ να το βρώ να στο πω).Πάντως η σειρά έχει για κεντρικό ηρωα εναν dark elf (τον Drizzt) και ξεκινάει από τη γέννησή του και συνεχίζει για τη ζωή και τις περιπέτειές του επί 16 βιβλία(; μπορεί να'ναι και περισσότερα).Αν ενδιαφέρεσαι θα ξεκινήσεις από the dark elf trilogy(homeland, exile, sojourn) και συγκεκριμένα από το homeland. Εγγυημένο κόλλημα,θα καταξοδευτείς. Εκδόσεις Anubis.
Το βιβλίο λογικά στο οποίο περιγράφονται τα βασανιστήρια του wulfgar πρέπει να είναι το πρώτο της τετράδας paths of darkness.. Σεντόνι πάλι.Έφυγα!
Καλό βράδυ!
Η απάντησή σου με ευχαρίστησε, αντιλαμβάνεσαι το χιούμορ μου...
μα δεν μπορεί κάποια
"τρομακτική εξειδίκευση θα έχεις"
συγγραφική
αυτό πιστεύω :}}
Η αλήθεια είναι ότι τρομάζω... :}}
Σ΄ευχαριστώ πολύ!!
ΦΤΟΥ!!! ΣΟΥ!!!
ΚΑΝΕ ΑΔΕΡΦΟ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΛΟ..
ΜΕΤΡΑ ΜΕΡΕΣ..ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!!!
ΠΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!
;P;P;P;P
Και μετα λες εμενα τρελο....Παλαβο post...χεχεχε Παντως μετα απο ενα τετειο post εγω σκυλο δεν αγοραζω.Τελος. :)))
εχεις προσκληση για παιχνιδι .. ω ναι!!! :)
Αν έχεις διάθεση και χρόνο, υπάρχει blog-game , περί ιδιόγραφης ανάρτησης.
Την καλησπέρα μου!!
τι διάολο...επιδημία έπεσε;....
φιλιά ρεεε! ;))))
...εάν δεν έχει ΕΣΥ όρεξη που γέμισες και τις μπαταρίες το Πάσχα,τι να πούμε κι ΕΜΕΙΣ ???
εγώ τουλάχιστον έχω πρόγραμμα:
1 ποστ το μήνα)))
καλημέρες:)
Πολυ καλό...'Οντως ανατριχιαστικό..
Αλλά...που την "ακουσες" τη "φωνή" μου...????
χμ....
Δημοσίευση σχολίου